Την 1η Ιουλίου η Δράμα γιορτάζει την επέτειο των 111 χρόνων από την απελευθέρωσή της από την Βουλγαρική κατοχή.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΡΑΜΑΣ
Ο Δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος ξεκίνησε στις 16 Ιουνίου 1913, όταν η Βουλγαρία εξαπέλυσε αιφνιδιαστική επίθεση κατά των ελληνικών και σερβικών δυνάμεων στα σύνορα της Μακεδονίας. Η Ελλάδα, μόλις είχε απελευθερώσει την περιοχή από την Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά τον Πρώτο Βαλκανικό Πόλεμο, αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τα νεοαπελευθερωμένα εδάφη της.
Ο πόλεμος χαρακτηρίστηκε από την ταχύτητα και τη βίαιη φύση των μαχών, καθώς και από τις μεγάλες απώλειες που υπέστησαν οι εμπλεκόμενες δυνάμεις. Μία από τις σημαντικότερες και καθοριστικές μάχες ήταν η Μάχη του Κιλκίς-Λαχανά, που διεξήχθη από τις 9 έως τις 21 Ιουνίου 1913. Σε αυτή τη μάχη, οι ελληνικές δυνάμεις κατάφεραν να νικήσουν τους Βουλγάρους, οι οποίοι υποχώρησαν ατάκτως προς τη Δοϊράνη και πέρα από τη γέφυρα του Στρυμονικού προς την πεδιάδα των Σερρών.
Η νίκη αυτή ήταν κρίσιμη για την ελληνική πλευρά, καθώς εξασφάλισε την κατοχή της Μακεδονίας και συνέβαλε στην τελική έκβαση του πολέμου, ο οποίος έληξε μετά από έναν μήνα έντονων συγκρούσεων.
Στις 28 Ιουνίου 1913, κατά τη διάρκεια του Β› Βαλκανικού Πολέμου, η VII Μεραρχία του Ελληνικού Στρατού, η οποία βρισκόταν στο δεξιό άκρο της διάταξης του στρατεύματος, έλαβε διαταγή από το Γενικό Στρατηγείο να κινηθεί προς τις Σέρρες και να απελευθερώσει την πόλη, καθώς και τις περιοχές της Δράμας και του Σιδηροκάστρου.
Η διοίκηση της Μεραρχίας διέταξε τις δυνάμεις της, οι οποίες ήταν διασκορπισμένες σε διάφορα χωριά, να συγκεντρωθούν στο Στρυμονικό για να οργανωθεί η προέλασή τους προς τα βόρεια. Συγκεκριμένα, το 19ο Σύνταγμα Πεζικού και το 1ο Σύνταγμα Πεδινό Πυροβολικό, που βρίσκονταν στο χωριό Χείμαρρος, καθώς και το Στρατηγείο της Μεραρχίας, το 21ο Σύνταγμα Πεζικού και μία πεδινή πυροβολαρχία, που βρίσκονταν
στο Δασοχώρι, έπρεπε να μετακινηθούν στο Στρυμονικό. Από εκεί, η Μεραρχία σχεδίαζε να περάσει από τις γέφυρες του Στρυμονικού και της Κουμαριάς για να προχωρήσει προς τις βόρειες περιοχές, ακολουθώντας τις διαταγές για την απελευθέρωση των κατεχόμενων περιοχών.
Το Γενικό Στρατηγείο, επιδιώκοντας την επιτάχυνση της προέλασης στο εσωτερικό της Βουλγαρίας, εξέδωσε στις 16:00 της 29ης Ιουνίου του 1913 νέα διαταγή, με την οποία η VII Μεραρχία έπρεπε να προχωρήσει με τον κύριο όγκο της δύναμής της προς το Νευροκόπι, στέλνοντας ταυτόχρονα ένα απόσπασμα συντάγματος προς τη Δράμα. Η VII Μεραρχία έλαβε τη διαταγή αυτή στην Πεντάπολη την επόμενη μέρα και αμέσως διέταξε το 21ο Σύνταγμα Πεζικού, μαζί με μια μοίρα Πυροβολικού, να κατευθυνθεί προς τη Δράμα, ενώ η υπόλοιπη δύναμή της να επιστρέψει στις Σέρρες, για να προελάσει μέσω Βροντούς προς το Νευροκόπι.
Η φάλαγγα, υπό τη διοίκηση του Αντισυνταγματάρχη Μιχαλόπουλου-Αρκαδικού Νικολάου, ξεκίνησε από την Πεντάπολη στις 08:00 της 30ης Ιουνίου και έφτασε το βράδυ στον σιδηροδρομικό σταθμό Αγγίστας. Εκεί διανυκτέρευσε και συνέχισε την κίνησή της στις 05:00 της 1ης Ιουλίου, κατευθυνόμενη προς τα βορειοανατολικά.
Περίπου ένα χιλιόμετρο μετά την Αλιστράτη, η εμπροσθοφυλακή της φάλαγγας εξουδετέρωσε μια ενέδρα κομιτατζήδων και συνέχισε την πορεία της. Ακολούθως, μετά από σύντομο αγώνα, η ελληνική φάλαγγα κατάφερε να τρέψει σε φυγή μια βουλγαρική φάλαγγα συνοδείας μεταγωγικών, η οποία εγκατέλειψε 75 οχήματα γεμάτα με διάφορα υλικά.
Το ελληνικό απόσπασμα προχώρησε προς τη Δράμα, την οποία εισήλθε και απελευθέρωσε την ίδια μέρα, αποτρέποντας τον βέβαιο εμπρησμό της πόλης. Ωστόσο, δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο για το Δοξάτο, το οποίο οι υποχωρούντες Βούλγαροι είχαν πυρπολήσει την προηγούμενη μέρα, διαπράττοντας μεγάλους βανδαλισμούς και σφαγές περισσότερων από 3000 κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων πολλών ιερέων, γυναικών και παιδιών.
Δείτε το πρόγραμμα εκδηλώσεων
Το πρόγραμμα σε εικόνες
