Ενώ άλλοι φεύγουν για άλλες μεγάλες πολιτείες, ο Γιάννης Κουτελίδης έχει εγκατασταθεί μόνιμα στο ορεινό παλιό οικισμό Τραχωνίου Δράμας, τόπος καταγωγής των γονιών του και ασχολείται συστηματικά με την κτηνοτροφία.
Το λυπηρό γι΄ αυτόν είναι ότι δεν υπάρχει άλλος μόνιμος κάτοικος στον οικισμό, μόνο την περίοδο του κυνηγιού μένουν για λίγες μέρες κυνηγοί και τελευταία ο ξάδελφος του Σωκράτης Μυρισίδης, που δραστηριοποιείται με την μελισσοκομία..
Τα πιο πολλά σπίτια ερειπωμένα και έχουν καταρρεύσει. Η εκκλησία έχει αναστυλωθεί και συντηρείται από το Τραχωνίτες, μετά την 1η Κυριακή Δεκαπενταύγουστου λειτουργεί για μια φορά τον χρόνο.
Στο Τραχώνι το 1928 ζούσαν 300 με 350 κατοίκους και όλοι τους έλληνες πρόσφυγες από την Μικρά Ασία και τον Πόντο.
Οι κάτοικοι του χωριού ήταν όλοι τους φιλόξενοι και πατριώτες, όταν αρχές Αυγούστου το 1944 εκτελέστηκαν από τις Βουλγάρικες δυνάμεις. Από τότε το χωριό ερήμωσε αφού όλοι τους αναζήτησαν άλλους τόπους, όπως Παρανέστι , Δράμα, Θεσαλονίκη και Γερμανία. Το 1961 ο οικισμός καταργήθηκε επίσημα.
Πολύ κοντά στο χωριό βρίσκεται ο καταρράκτης Τραχωνίου (μεγαλύτερος των Βαλκανίων) και στα 2 χιλιόμετρα περίπου υπάρχει πέτρινο γεφύρι.
Αν θέλει κανείς να το επισκεφτεί το Τραχώνι , είναι γύρω στα 30 χιλιόμετρα βορειανατολικά του Παρανεστίου (δρόμος για Διπόταμα και Καταρράκτη Αγίας Βαρβάρας), 1 χιλιόμετρο πριν τα Διπόταμα, στρίβεις δεξιά και περνάς το Αρκουδόρεμα (αρκεί να μην έχει πολύ νερό) και σε 5 χιλιόμετρα χωματόδρομο (καλή κατάσταση) φτάνεις στον οικισμό.
Βίντεο
Ακολουθούν φωτογραφίες
