Αυτό που ζούμε τώρα είναι η ανασφάλεια που προσφέρει η ιστορία κάθε 50-60 χρόνια.

---

Πέρυσι τέτοιο καιρό ήμασταν εμείς που το βιώναμε όλο αυτό και είχαμε την αγωνία μήπως από μία αστική δημοκρατία μετεξελιχθούμε σε κάτι άλλο. Αλλά τελικά επιλέξαμε το τέλμα από την άβυσσο και αποφύγαμε το σάλτο μορτάλε. Τώρα είναι η Αγγλία που βρίσκεται να αντιμετωπίζει το σοκ από την έξοδο της από την Ε.Ε. Η Βρετανία είναι μία σοβαρή χώρα που εφαρμόζει το δίκαιο της στο ακέραιο και το Αγγλικό δίκαιο είναι από τα καλύτερα, γι’ αυτό άλλωστε και χρησιμοποιείται σε πολλές συμβάσεις. Οι υπογραφές που έχουν μαζευτεί για να ξαναγίνει ένα δημοψήφισμα μάλλον δεν ευσταθούν και δεν ψήφισαν αυτό τον Ιούνιο για να βρεθούν μετά από πέντε μήνες με κάτι άλλο.

Το City του Λονδίνου θα χάσει πολλά προνόμια και είναι πολύ πιθανό το νέο οικονομικό κέντρο να μεταφερθεί στην Φρανκφούρτη με περισσότερες αρμοδιότητες. Είναι πιθανό και η ναυτιλία να αναζητήσει αλλού λιμάνι και αυτό κάποιοι αναλυτές θεωρούν ότι είναι το Ελληνικό. Πέρα από κάποιες ευκαιρίες που θα δημιουργηθούν θα πρέπει να προσέξουμε και τις επιπτώσεις ως Ελλάδα αλλά και σε όλον τον κόσμο, γιατί την Παρασκευή είχαμε ντόμινο αρνητικών δεικτών στα χρηματιστήρια.

Εμείς δεν θα πρέπει πια να βάζουμε άκαιρα ζητήματα, γιατί δεν ξέρουμε πόση ανοχή θα δείξουν μαζί οι δανειστές από τον Σεπτέμβριο. Πολλοί λένε, ότι οι δανειστές δεν θα χρησιμοποιήσουν την μέθοδο «trust building exercises», δηλαδή ασκήσεις εμπιστοσύνης που έκαναν όλα αυτά τα χρόνια, για να βλέπουν αυτά που λέει η κυβέρνηση τα εννοεί και τα εφαρμόζει. Εάν το Brexit έκανε καλό ή κακό θα πρέπει να περιμένουμε ένα χρόνο για να δούμε πως θα εξελιχθεί η οικονομία της Αγγλίας ή εάν το Η. Βασίλειο έχει διατηρήσει την συνοχή του. Εάν είναι έτσι, θα μιλάμε για διαφορετικά πράγματα. Ο Κάμερον για να λύσει το πρόβλημα με τους Tories που έβλεπε ότι χάνει πολλούς ψηφοφόρους προς τον Φάρατζ έκανε ένα δημοψήφισμα, που αποτέλεσε το τελευταίο καρφί στο πολίτικό του φέρετρο. Στους Εργατικούς να έχουν βγει τα μαχαίρια που αμφισβητούν πλέον ανοιχτά τον Κόρμπιν και του λένε ότι δεν μπήκε στην μάχη υπέρ της παραμονής θερμά και ότι και αυτός δεν ήξερε τι τελικά να υποστηρίξει. Από την άλλη πλευρά, στην πλευρά του Brexit ο κήρυκάς του ο Μπόρις Τζόνσον είναι πολύ πιθανό να αναλάβει την πρωθυπουργία τον ερχόμενο Οκτώβριο. Ο Τζόνσον μέχρι πριν ένα μήνα δήμαρχος Λονδίνου, έχει πει για την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι ακολουθεί την στρατηγική του Ναπολέοντα και παρομοίασε την Ευρώπη σαν τον Χίτλερ που θέλει να κατακτήσει όλη την Ευρώπη. Από την άλλη Σκωτία και Ιρλανδία σήκωσαν αποσχιστικό λάβαρο και λένε «Διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς», ότι δεν θα αποφασίζουν για εμάς άλλοι. Η πρωθυπουργός την Σκωτίας Νικολά Στέρτζιον είπε ότι θα εξετάσουμε σύντομα την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτητοποίηση από το Η. Βασίλειο και συγχρόνως την παραμονή της Σκωτίας στην ΕΕ. Η Β.Ιρλανδία θέλει να πραγματοποιήσει δημοψήφισμα για τα σύνορά της και την ένωσή της με την Ιρλανδία.

Πέρυσι στην Ελλάδα τέτοια εποχή έλεγαν πολλοί και εξέταζαν το ενδεχόμενο να φύγουν και να βρουν ένα άλλο λιμάνι ασφαλέστερο, αλλά όπως αποδείχθηκε ένα χρόνο μετά, πουθενά δεν υπάρχει ασφαλές λιμάνι, γιατί παντού έχει σκορπιστεί το μικρόβιο του εθνικισμού και του εθνολαϊκισμού και πολλές χώρες αμφισβητούν έντονα την Ευρώπη. Η ήπειρος ξανασκοτείνιασε και πλέον όλα είναι αβέβαια. Πως λένε οι Κινέζοι το αρχαίο τους ρητό «May you live in interesting times». Μακάρι να ζήσεις σε ενδιαφέρουσες εποχές. Παράπονο πάντως δεν πρέπει να έχουμε.

Έγραψε ο Δημήτρης Τζελέπης