Γράφει ο Ιωάννης Αμπατζόγλου*
Στις 9 Ιανουαρίου η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ κατέθεσε τριτανακοπή κατά της υπ’ αριθμ. 27/28-7-2022 διάταξης του Ειρηνοδικείου Φλώρινας περί Αναγνώρισης Σωματείου με την φερόμενη επωνυμία «ΚΕΝΤΡΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ».
Το υλικό που είχαμε συλλέξει για το συγκεκριμένο φιλοσκοπιανό σωματείο έτσι και
αλλιώς ήταν αρκετό ώστε να αποτελέσει τον κεντρικό κορμό των επιχειρημάτων μας
στο κείμενο της τριτανακοπής. Όμως και μέρος της υπόλοιπης αρθρογραφίας μας,
σχετικά με την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών, όπως και το σκεπτικό του
δικηγόρου και μέλους του σωματείου μας κ. Θαλή Καραγιαννόπουλου, που κατέθεσε
την τριτανακοπή, συμπεριλήφθηκαν σε αυτήν.
Ήδη από τον Ιούλιο του 2022 σε άρθρο 1 παρουσιάσαμε αναλυτικά το συγκεκριμένο
φιλοσκοπιανό «Κέντρο» και τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους σε άλλο άρθρο 2 κάναμε
αναφορά τόσο στις εθνικές περιπέτειες που μας βάζει αυτό το «Κέντρο» όσο και στην
ευθύνη των δικαστών που το αναγνώρισαν. Συγκεκριμένα είχε αναφερθεί το εξής:
«τεράστια ευθύνη έχουν και οι δικαστές που αναγνώρισαν το συγκεκριμένο σωματείο.
Εάν υπάρχει ακόμα ανεξάρτητη δικαιοσύνη θα πρέπει να παρέμβει και να πράξει τα
δέοντα σχετικά με τη λειτουργία αυτού του σωματείου-καρκινώματος ώστε να
αντιμετωπιστεί πριν να είναι πολύ αργά».
Η επιχειρηματολογία μας στο κείμενο της τριτανακοπής ξεκινάει με το γεγονός ότι το
«Κέντρο» αυτό εκμεταλλεύεται τη λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα» που αναφέρει η
Συμφωνία των Πρεσπών και με μεθοδικό τρόπο προετοιμάζει ουσιαστικά
μειονότητα ψευτομακεδόνων στη χώρα μας. Γίνεται αναφορά στις φαντασιώσεις
των ιδρυτών του συγκεκριμένου «Κέντρου» ότι τάχα η ψευτομακεδονική γλώσσα
ομιλείται σε περίπου 500 χωριά της βορείου Ελλάδος αλλά και η κομιτατζίδικη
τακτική τους να θέλουν να προφέρονται τα ονόματά των κατοίκων αλλά και τα
τοπωνύμια των περιοχών αυτών στη σλαβική τους μορφή, π.χ. να μη λένε
«Στέφανος» αλλά «Στέβο», να μη λένε «Γρούιος» αλλά «Γκρουέφσκι», να μη λένε
«Φλώρινα» αλλά «Λέριν» κ.λπ. Επίσης, μεταξύ των άλλων το «Κέντρο» έχει ως
σκοπό τη διδασκαλία αυτής της γλώσσας στα σχολεία και στα πανεπιστήμια.
Στη συνέχεια αναφέραμε ορισμένα στοιχεία τα οποία αφορούν στη Συμφωνία των
Πρεσπών και στην εφαρμογή της αλλά και στην απόφαση 1448/2009 του Αρείου
Πάγου και είναι τα ακόλουθα:
1) Μπορεί να κυρώθηκε η Συμφωνία των Πρεσπών στην ελληνική Βουλή με το νόμο
4588/2019, όμως η διαδικασία από την πλευρά των Σκοπίων δεν ήταν νόμιμη. Η
κύρωση στο σκοπιανό κοινοβούλιο δεν έφερε την υπογραφή του προέδρου των
Σκοπίων (τότε ήταν ο Γκιόργκε Ιβανόφ) όπως προβλέπεται από τη Συμφωνία των
Πρεσπών, αλλά από τον τότε πρόεδρο του κοινοβουλίου Ταλάτ Τζαφέρι.
Επίσης, η Συμφωνία των Πρεσπών αναφέρει στο άρθρο 1, παρ. 4γ ότι «Το Δεύτερο
Μέρος, εφόσον το αποφασίσει, θα διεξαγάγει δημοψήφισμα». Τα Σκόπια αποφάσισαν
να διεξάγουν δημοψήφισμα, όμως οι ψηφίσαντες σε αυτό ήταν λιγότεροι από το 37%
των εγγεγραμμένων, ενώ βάσει του σκοπιανού συντάγματος για είναι ένα
δημοψήφισμα έγκυρο θα πρέπει να υπάρξει συμμετοχή τουλάχιστον 50%, επομένως
το συγκεκριμένο δημοψήφισμα ήταν άκυρο.
2) Ο τέως πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος, σε άρθρο 3 του
ανέφερε ότι σε περίπτωση μη τήρησης της Συμφωνίας των Πρεσπών από την πλευρά
των Σκοπίων, η Ελλάδα θα πρέπει να καταστήσει σαφή τη θέση της, «Κυρίως δε την
θέση της, σύμφωνα με την οποία σε μια τέτοια περίπτωση θ’ ασκήσει, κατά την κρίση
της, τα δικαιώματα που της παρέχουν πρωτίστως οι διατάξεις των άρθρων 56 και 60
της Σύμβασης της Βιέννης, είτε για την καταγγελία της Συμφωνίας των Πρεσπών, είτε για την αποχώρηση από αυτή. Είτε, επίσης, για λήξη της ως άνω Συμφωνίας ή για την αναστολή εφαρμογής της».
Στο ίδιο άρθρο ο κ. Παυλόπουλος αναφέρει και τα εξής:
«Επίσης, πρέπει ν’ αποκλεισθεί και οιαδήποτε πρόοδος ως προς την κύρωση, από
την Βουλή των Ελλήνων, των πρόσθετων πρωτοκόλλων συνεργασίας στο
πλαίσιο της Συμφωνίας των Πρεσπών», «…το δικαίωμα καταγγελίας ή
αποχώρησης από την Συμφωνία των Πρεσπών συνάγεται από την ίδια την φύση
της. Πραγματικά, τι νόημα έχει η “διαιώνιση” μιας Συμφωνίας αυτής της μορφής αν η
αμφισβήτησή της εκ μέρους ενός των συμβαλλόμενων Μερών είναι τέτοια, ώστε να την
καθιστά “γράμμα κενό περιεχομένου”;»
Επομένως η Συμφωνία των Πρεσπών, κατά τον κ. Προκόπη Παυλόπουλο, είναι
δυνατόν να ακυρωθεί.
3) Το Σωματείο μας (Επιτροπή Ελληνισμού), το οποίο ιδρύθηκε στις 25 Ιανουαρίου
2021, έχει καταμετρήσει μέχρι σήμερα 294 παραβιάσεις της Συμφωνίας των
Πρεσπών από τα Σκόπια. Αυτός ο αριθμός των παραβιάσεων είναι απλά ένα δείγμα
και αυτό επειδή στην πραγματικότητα οι παραβιάσεις από τα Σκόπια είναι
καθημερινές και κυριολεκτικά αμέτρητες. Μάλιστα έχουμε ενημερώσει τον
πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη σχετικά με τις παραβιάσεις, τον Σεπτέμβριο
του 2021 (τότε είχαμε καταμετρήσει 162 παραβιάσεις) και τον Σεπτέμβριο του 2022
(τότε είχαμε καταμετρήσει 263 παραβιάσεις). Οι παραβιάσεις αυτές με όλα τα
αναλυτικά στοιχεία που τις συνοδεύουν (λινκ, φωτογραφίες κ.λπ.) βρίσκονται στην
ιστοσελίδα της Επιτροπής Ελληνισμού και συγκεκριμένα στο λινκ
https://www.epitropiellinismou.gr/post/499.
4) Η Απόφαση 1448/2009 του Αρείου Πάγου αναφέρει πως «δεν υπάρχει μακεδονικό
έθνος και κατά συνέπεια μακεδονικός πολιτισμός και μακεδονική γλώσσα». Με την
απόφαση αυτή δεν επιτράπηκε η ίδρυση φιλοσκοπιανού σωματείου με ονομασία
«Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού» με έδρα τη Φλώρινα. Μεταξύ των άλλων στη
συγκεκριμένη απόφαση του Αρείου Πάγου αναφέρονται τα εξής:
«Προκειμένου να αποκατασταθεί η ιστορική αλήθεια ως προς το σφετερισμό του
ονόματος της Μακεδονίας από το νεοσυσταθέν Κράτος των Σκοπίων (FYROM), το
οποίο επιχειρεί να αποκτήσει εθνική ταυτότητα με όνομα που αποτελεί ιστορική,
πολιτιστική και εθνική κληρονομιά της Ελλάδας, είναι αναγκαίο να επισημανθούν
συνοπτικά τα ακόλουθα ιστορικά δεδομένα. Ο όρος Μακεδονία, από αρχαιοτάτων
χρόνων είναι όρος ιστορικός και γεωγραφικός και όχι εθνολογικός. Οι Μακεδόνες δεν
είναι, ούτε υπήρξαν κατά το πρόσφατο και το απώτερο παρελθόν, ιδιαίτερος
εθνολογικός σχηματισμός. Απλώς, ως Μακεδόνες, ονομάζονται ανέκαθεν οι κάτοικοι
της γνωστής από την αρχαιότητα περιοχής της Ελληνικής Μακεδονίας, όπως
αντίστοιχα ονομάζονται, Θράκες, οι κάτοικοι της Θράκης, Θεσσαλοί, οι κάτοικοι της
Θεσσαλίας κ.ο.κ., χωρίς να υπάρχει αντίστοιχα Θρακική ή Θεσσαλική Εθνικότητα.
Επομένως, Μακεδόνες κατά την εθνικότητα δεν υπάρχουν και ούτε μπορούν να
“δημιουργηθούν”, στα πλαίσια του συλλογικού αυτοπροσδιορισμού των κατοίκων της
ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, όπως πιο κάτω αναφέρεται.
Επιπλέον, οι αρχαίοι Μακεδόνες, ήταν αναμφισβήτητα Έλληνες, δωρικό ή κατ’ άλλη
έκδοση, αιολικό φύλο…
Πριν από το 1944 “Μακεδονία” ως σλαβικό κράτος και “Μακεδονικό Έθνος”, ως
ιδιαίτερη εθνότητα ήταν έννοιες παντελώς άγνωστες. Στις 2-8-1944, κατά τη διάρκεια
της Γερμανικής Κατοχής, ο Κροάτης Τίτο δημιούργησε το Γιουγκοσλαβικό ομόσπονδο
κράτος (ένα από τα έξι της τότε Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας που
προέκυψε ως ενιαίο Κράτος το 1918), της λεγόμενης Δημοκρατίας της Μακεδονίας, με
πρωτεύουσα τα Σκόπια. Έως τότε, οι κάτοικοι της περιοχής των Σκοπίων δεν είχαν
ούτε σερβική, ούτε βουλγαρική, παρά τα φιλοβουλγαρικά αισθήματα των περισσότερων
κατοίκων της και πολύ περισσότερο, δεν είχαν “μακεδονική” εθνική συνείδηση. Την
τελευταία, τους έπεισε να την αποκτήσουν ο Τίτο, προκειμένου να αποκολλήσει
τους Σκοπιανούς από το άρμα των Βουλγάρων, έχοντας ως απώτερο σκοπό, την
σύσταση ενιαίου μακεδονικού κράτους, υπό σλαβικό μανδύα και την έξοδο της χώρας του στο Αιγαίο. Είναι χαρακτηριστικό ότι, στην περίοδο του μεσοπολέμου, η κυβέρνηση του Βελιγραδίου υποστήριζε, ότι οι κάτοικοι της περιοχής Σκοπίων ήταν Σέρβοι. Αργότερα, όμως, για να υποβοηθηθεί η προσπάθεια “μακεδονοποίησης” του πληθυσμού της Λ. Δ. Μακεδονίας, που κατοικείτο τότε από ακαθόριστης εθνικότητας πληθυσμούς, με υπεροχή των σλαβόφωνων, αλβανόφωνων και τουρκόφωνων, έπρεπε να αναπτυχθούν όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν ένα λαό, ως διαφορετικό έθνος, δηλαδή η γλώσσα, η ιστορία και ο πολιτισμός. Καταρχήν, ιδιαίτερη φροντίδα δόθηκε στη λεγόμενη “μακεδόνικη” γλώσσα, που αποτελείτο κατά βάση από λέξεις σλαβικής προέλευσης, εμπλουτισμένη και με ελληνικές αυτούσιες ή παραλλαγμένες, καθώς επίσης και λέξεις τουρκικές, βλάχικες, αλβανικές κ.λ.π. Το ιδίωμα αυτό στην ουσία ήταν η δυτική διάλεκτος της βουλγαρικής γλώσσας, την οποία ομιλούσαν οι κάτοικοι της περιοχής των Σκοπίων. Μετά το 1944, Σκοπιανοί γλωσσολόγοι προσπάθησαν να αφαιρέσουν όλα τα βουλγαρικά στοιχεία από τη διάλεκτο αυτή και να τα αντικαταστήσουν με λέξεις σερβοκροατικές, ώστε να μπορεί η λεγόμενη “μακεδόνικη” γλώσσα, έτσι όπως εξελίχθηκε, να γίνει πλέον κατανοητή από τους σερβοκροατικούς πληθυσμούς της βόρειας Γιουγκοσλαβίας».
5) Η κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία έχει υπογραφεί και από την
ελληνική πλευρά, βαφτίζει «μακεδονική γλώσσα» την βουλγαρική διάλεκτο των
Σκοπιανών.
Η επιστημονική όμως θέση σχετικά με την μακεδονική διάλεκτο, δηλαδή την
διάλεκτο των αρχαίων Μακεδόνων, είναι ξεκάθαρη. Το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
υπό την αιγίδα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και
Αθλητισμού εξέδωσε το 2012 σε τέσσερις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά,
γερμανικά) έναν τόμο με τίτλο «Αρχαία Μακεδονία: Γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός» 4 σε
επιμέλεια του τότε Αναπληρωτή Καθηγητή γλωσσολογίας του Αριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Γεώργιου Κ. Γιαννάκη. Ο τόμος αυτός περιέχει τις
μελέτες τεσσάρων ξένων επιφανών επιστημόνων, του Michael Zahrnt Καθηγητού
αρχαίας ιστορίας του Πανεπιστημίου της Κολωνίας, του Emilio Crespo Kαθηγητού
ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης (Universidad Autónoma de
Madrid) και Επιτίμου Μέλους της Επιτροπής Ελληνισμού, του Αrthur Muller
Καθηγητού ελληνικής αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Lille3/IUF και Διευθυντή
ερευνών της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (École française d’Athènes) και του Julián
Méndez Dosuna Καθηγητού ελληνικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου της
Salamanca (Catedrático de Filología Griega). Στην εισαγωγή του τόμου ο επιμελητής
κ. Γιαννάκης μεταξύ των άλλων αναφέρει το εξής:
«Συμπερασματικά, οι τέσσερις μελέτες του τόμου συμβάλλουν αποφασιστικά στη
διαλεύκανση της ταυτότητας της γλώσσας του βασιλείου της αρχαίας Μακεδονίας. Οι
ιστορικές μαρτυρίες, τα αρχαιολογικά δεδομένα, και τα πολιτισμικά στοιχεία, οι
φιλολογικές και οι γλωσσικές μαρτυρίες προτείνουν ανεπιφύλακτα τη θέση της
μακεδονικής μεταξύ των διαλέκτων της αρχαίας ελληνικής. Ιδιαίτερα οι δυο
τελευταίες μελέτες των Emilio Crespo και Julián Méndez Dosuna, που αναλύουν και
συζητούν τα γλωσσικά δεδομένα, ταξινομούν τη μακεδονική μεταξύ των διαλέκτων
της ελληνικής εντάσσοντάς την στις διαλέκτους της βορειοδυτικής ομάδας, με
στενές σχέσεις με τον κλάδο της δωρικής. Όταν οι ιστορικές, αρχαιολογικές,
φιλολογικές και άλλες σχετικές μαρτυρίες εναρμονίζονται με τα γλωσσικά δεδομένα, η
τελική εικόνα είναι πιο ολοκληρωμένη και πλήρης, και οι μελέτες του συγκεκριμένου
τόμου αναζητούν και πιστεύουμε ότι επιτυγχάνουν ακριβώς αυτό το αποτέλεσμα».
Επομένως η μακεδονική διάλεκτος των αρχαίων Μακεδόνων ήταν ξεκάθαρα
ελληνική διάλεκτος.
6) Ακόμα όμως και με βάση τη Συμφωνία των Πρεσπών, την οποία εμείς σε κάθε
περίπτωση θεωρούμε προδοτική, δεν θα μπορούσε να υπάρξει το συγκεκριμένο
φιλοσκοπιανό σωματείο, αφού η πιο πάνω συμφωνία περιορίζει την σκοπιανή
«μακεδονική γλώσσα» εκτός των ελληνικών συνόρων. Βέβαια, το πρόβλημα θα
υπάρξει εάν τέτοιου είδους ψευτομακεδονικά σωματεία ιδρυθούν εκτός Ελλάδας σε
οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Αυτό η Συμφωνία των Πρεσπών το επιτρέπει και
τότε η σκοπιανή προπαγάνδα πραγματικά θα οργιάσει αφού δεν θα υπάρχει τρόπος
ακύρωσης και εξαφάνισης αυτών των σωματείων.
Στο Καταστατικό της Επιτροπής Ελληνισμού και συγκεκριμένα στο άρθρο 1,
«Σκοποί και Μέσα επίτευξης» αναφέρονται μεταξύ άλλων ως σκοποί «η προάσπιση
των εθνικών μας δικαίων» και «Η ανάδειξη της ελληνικότητας της Μακεδονίας, της
ελληνικής καταγωγής των Μακεδόνων και της αρχαίας μακεδονικής διαλέκτου ως μίας
αρχαίας ελληνικής διαλέκτου». Επομένως, βάση του Καταστατικού μας ως οφείλαμε
στραφήκαμε κατά της αναγνώρισης αυτού του ανθελληνικού «Κέντρου». Τώρα θα
πρέπει οι δικαστές να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων, να ακυρώσουν και να
εξαφανίσουν την απόφαση που αναγνωρίζει το συγκεκριμένο φιλοσκοπιανό
σωματείο. Μία πολύ θετική εξέλιξη στο θέμα αυτό είναι το γεγονός ότι η εισαγγελέας
Πρωτοδικών Φλώρινας κ. Αναστασία Καλαϊτζή άσκησε στις 29 Δεκεμβρίου 2022
ανακοπή 5 κατά της απόφασης του Ειρηνοδικείου Φλώρινας που αναγνώρισε το
συγκεκριμένο «Κέντρο» και το πιθανότερο πλέον σενάριο είναι ότι αυτό μετά από
την εκδίκαση της συγκεκριμένης ανακοπής θα πάψει να υπάρχει. Αυτό βέβαια δεν
σημαίνει ότι θα σταματήσει ο αγώνας μας κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, επειδή
όπως αναφέρθηκε πιο πάνω οι Σκοπιανοί μπορούν –με βάση τη Συμφωνία των
Πρεσπών– να ιδρύουν τέτοια «Κέντρα μακεδονικής γλώσσας» σε όλο τον κόσμο
εκτός Ελλάδος.
1 https://www.epitropiellinismou.gr/post/1588.
2 https://www.epitropiellinismou.gr/post/1930.
3 https://www.constitutionalism.gr/oi-prosfates-politikes-exelixeis-stin-voreia- makedonia/.
4 Αρχαία Μακεδονία: Γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός, εκδ. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012, σ. 9.
5 https://www.thepressroom.gr/ellada/eisaggeliki-parembasi-gia-kentro-makedonikis-
glossas-sti-florina.
*Ο Ιωάννης Αμπατζόγλου είναι Ακτινοφυσικός Ιατρικής, διδάκτωρ του Ιατρικού
Τμήματος του ΔΠΘ, Επιστημονικά Υπεύθυνος του Τμήματος Ιατρικής Φυσικής του
Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Αλεξανδρούπολης και Πρόεδρος της
Επιτροπής Ελληνισμού.
[email protected]
