Από το αρχείο του Γιώργου Νάτση
Ο Κωστής Παλαμάς ο επονομαζόμενος «εθνικός», έφυγε από τη ζωή στις 27 Φεβρουαρίου του 1943. Ήταν η περίοδος της κατοχής, των κατακτητών, της πείνας και του θανάτου.
Στις 28 Φλεβάρη η κηδεία του του Κωστή Παλαμά μετατρέπεται σε μεγάλη πατριωτική εκδήλωση.
«Όταν ο χιτλερικός αξιωματικός με μεγάλη στολή παρουσιάστηκε να καταθέσει στεφάνι στον ποιητή, εκ μέρους του Γ΄ Ράιχ, βροντερή ιαχή απ΄ όλων τα στόματα, ξέσπασε ο Εθνικός μας Ύμνος και τάραξε την ηρεμία των τάφων: ¨Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή…¨
Ορθός ο απεσταλμένος του κατακτητή, πελιδνός με το χέρι στο γείσο του πηλικίου, περίμενε σε στάση προσοχής να τελειώσουμε εμείς οι πεινασμένοι πατριώτες του 1943 το φλογερό μας εμβατήριο: ¨Χαίρε , ω χαίρε Ελευθεριά….¨, κατόπιν χτύπησε τα τακούνια του κι έφυγε.»
Τι έγιναν στ΄ αλήθεια αυτοί οι Έλληνες; Που βρίσκονται σήμερα; Γιατί ξέχασαν τις ιστορικές αυτές στιγμές οι μεγαλύτεροι και τις αγνοούν οι νεότεροι;
Αποκλειστικός φωτογράφος της κηδείας ήταν ο νεαρός τότε φωτορεπόρτερ Κώστας Μεγαλοκονόμου (φωτ. αρχείο Μιχάλη Τσαγκάρη).
Δημοσίευση από το περιοδικό «Φωτογράφος» στη στήλη ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ, No 224, ΜΑΙΟΣ-ΙΟΥΝΙΟΣ 2013.
