Ιούνιος 2024 -Χωριά και οικισμοί της Ελλάδος
Η Κρυοπηγή, έως το 1927 γνωστή ως Τρεστενίτσα, είναι εγκαταλελειμμένος οικισμός που βρίσκεται στον σημερινό Δήμο Νέας Ζίχνης της Περιφερειακή Ενότητας Σερρών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 190 μέτρωνστις νοτιοανατολικές παρυφές του Μενοικίου όρους, μεταξύ της κωμόπολης Αλιστράτης και των χωριών Μανδήλι και Σταθμός Λευκοθέας.
Από τις Σέρρες απέχει 41 χλμ , από την Νέα Ζίχνη 14χλμ, από την Αλιστράτη 5,5 χλμ και από τη Δράμα 28 χλμ.
Ιστορία του χωριού
Κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ανήκε διοικητικά στον Καζά της Ζίχνας του Σαντζακίου των Σερρών του Βιλαετίου της Θεσσαλονίκης.
Το όνομα Τρεστενίτσα προήλθε πιθανόν από τη σλαβική λέξη «треште» που σημαίνει κούνημα, επειδή στην περιοχή υπήρχε αστάθεια του εδάφους.
Το 1873 ο οικισμός αποτελούνταν από 52 σπίτια και 180 κατοίκους. Σύμφωνα με τη γεωγραφική μελέτη «Οδοιπορικαί Σημειώσεις Μακεδονίας, Ηπείρου, Νέας Οροθετικής Γραμμής και Θεσσαλίας» του Nικόλαου Σχινά που εκδόθηκε το 1886 στην Αθήνα, ο πληθυσμός του οικισμού ήταν 125 πατριαρχικοί κάτοικοι.
Μετά το τέλος των Βαλκανικών Πολέμων, ο οικισμός περιήλθε στην ελληνική επικράτεια και κατά την ελληνική απογραφή του 1913 είχε πληθυσμό 154 κατοίκων. Το 1920 προσαρτήθηκε στη νεοσυσταθείσα κοινότητα Μανδηλίου , μαζί με τα χωριά Δράτσοβον (παλιά Λευκοθέα) και Σκρίτζοβα (Σκοπιά). Το 1921 αποσπάστηκε από την προηγούμενη κοινότητα και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Αλιστράτης , ενώ το 1927 μετονομάστηκε σε Κρυοπηγή.
Σύμφωνα με στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων, τη δεκαετία του 1920 εγκαταστάθηκαν στην Κρυοπηγή οικογένειες προσφύγων.
Κατά τη δεκαετία του 1960, λόγω πολλαπλών καθιζήσεων του εδάφους, οι κάτοικοι του χωριού αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν και μετοίκησαν σε γειτονικά χωριά.
Έτσι, στην απογραφή του 1971 καταγράφεται μόλις ένας κάτοικος. Το χωριό καταργήθηκε οριστικά το 1991.
Στην τοποθεσία του οικισμού, υπάρχουν σήμερα φυσικές πηγές, ερείπια πέτρινων σπιτιών και νεότερων κατασκευών από σκυρόδεμα, καθώς και η εκκλησία του Αγ. Γεωργίου (1866) σε καλή κατάσταση.
Σε πολλά από τα γκρεμισμένα κτήρια στέκονται ακόμη όρθια μέρη της τοιχοποιίας τους και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος κατάρρευσης ή πτώσης υλικών. Υπάρχει, επίσης, παρουσία φθαρμένων προϊόντων αμίαντου σε στέγες εγκαταλελειμμένων στάβλων.
Ένας από τους τελευταίους κατοίκους που επισκέπτεται τακτικά το χωριό του.
Τον χώρο τον ανέδειξε και συνεχίζει να τον περιποιείται, ο γνωστός στρατηγός ε.α. της Ελληνικής Αστυνομίας, Παρασκευάς Μαραπιδης και δωρεές της οικογένειας από το χωριό Παπανικολάου Αγγέλου
Βίντεο από την εκκλησία του χωριού
Εικόνες
Πηγή: https://el.wikipedia.org/wiki/
