Η Χαρά Κεφαλίδου, Βουλευτής Δράμας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής κατά τη συζήτηση, στην Ολομέλεια της Βουλής, του πορίσματος της Επιτροπής για την Ανάπτυξη της Θράκης, τόνισε τον αυθαίρετο ακρωτηριασμό της Περιφέρειας ΑΜΘ, με παράλειψη της Ανατολικής Μακεδονίας από κάθε συζήτηση, κάθε πρόταση, κάθε σχέδιο.
Η βουλευτής επεσήμανε ότι η εκπόνηση πολιτικών για την αναπτυξιακή ενίσχυση της περιοχής δεν μπορεί να υλοποιηθεί αποσπασματικά, εξαφανίζοντας ανεπίτρεπτα ένα αναπόσπαστο κομμάτι της Περιφέρειας, την Ανατολική Μακεδονία.
«Η ΑΜΘ παραμένει από τις λιγότερο αναπτυγμένες περιοχές της χώρας, εξαιτίας της χρονίζουσας αδιαφορίας της Πολιτείας. Ακόμη και αυτή η περιορισμένη ανάπτυξή της, τόσο στον πρωτογενή τομέα όσο και στη μεταποίηση, αποτελεί έργο άοκνης προσπάθειας και δουλειάς από τον κόσμο της περιοχής».
Στη συνέχεια η βουλευτής τόνισε ότι σε μια περιφέρεια που το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι πολύ κάτω από τον εθνικό μέσο όρο, δεν μπορεί το όποιο σχέδιο ανάπτυξης να μην περιλαμβάνει ολόκληρους νομούς, της Δράμας και της Καβάλας.
Τα κίνητρα από μόνα τους δεν μπορούν να είναι αποτελεσματικά, αν δεν συνοδεύονται από βελτίωση των υποδομών, των συνθηκών διαβίωσης και επιχειρηματικότητας.
Παρά τις καλές προθέσεις, η κατάσταση δεν μπορεί να αλλάξει. Αυτό δείχνουν και τα τέσσερα διαφορετικά πορίσματα της Επιτροπής. Αυτό που παραδίδεται σήμερα, μπορεί να είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τα κόμματα, αλλά εκεί εξαντλείται και η χρησιμότητά του.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία:
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα στην Ολομέλεια την έκθεση της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την ανάπτυξη της Θράκης.
Αυτό από μόνο του είναι εξαιρετικά προβληματικό. Ενώ η Επιτροπή συγκροτήθηκε για τη Θράκη και ενώ η έκθεση αναφέρεται στη Θράκη, προστέθηκε υποτυπωδώς, σχεδόν εμβόλιμα, ένας υπότιτλος, «Στρατηγικός αναπτυξιακός σχεδιασμός Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης» και κάποιες αναφορές για έργα στην Ανατολική Μακεδονία, χωρίς καμία ουσιαστική ανάλυση, αποτυπώνοντας για άλλη μια φορά την αδιαφορία του κράτους.
Εξαρχής ο αυθαίρετος ακρωτηριασμός της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας-Θράκης, με παράλειψη της Ανατολικής Μακεδονίας από κάθε συζήτηση, από κάθε πρόταση, από κάθε σχέδιο, πέρα του ότι στερείται οποιαδήποτε λογικής, στερείται και πολιτικού πολιτισμού και τελικά καταδικάζει τις όποιες καλές προθέσεις σε πηγή ανισοτήτων και διχασμού των τοπικών κοινωνιών, καταφέρνοντας να υποσκάψει τα θεμέλια μιας φαινομενικά σοβαρής προσπάθειας και δουλειάς που έγινε κατά τη διάρκεια των εργασιών αυτής της Επιτροπής.
Κυρίες και κύριοι, η εκπόνηση πολιτικών για την αναπτυξιακή ενίσχυση της περιοχής δεν μπορεί να υλοποιηθεί αποσπασματικά αποκόπτοντας, για την ακρίβεια εξαφανίζοντας ανεπίτρεπτα ένα βασικό αναπόσπαστο κομμάτι της περιφέρειας και από την άλλη να διαφημίζεται ότι η προσέγγιση της ανάγκης για κοινωνική ενδυνάμωση και ανάπτυξη έγινε με όρους υπερκομματικούς. Μπορεί. Όμως, ταυτόχρονα έγινε και με όρους διχαστικούς για την Ανατολική Μακεδονία-Θράκη.
Συμφωνούμε όλοι εδώ μέσα -νομίζω- ότι η Θράκη αποτελεί εθνικό στόχο. Αλλά μόνο η Θράκη; Υπό αυτήν την έννοια το έργο της Επιτροπής, λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν στέφθηκε με την επιτυχία που θα μπορούσε. Ακόμη, παρά το πολύ καλό κλίμα συνεργασίας των κομμάτων κατά τη διάρκεια των εργασιών της Επιτροπής, δεν καταφέραμε να ξεπεράσουμε την παραδοσιακή κομματική τακτική που ενώ υπάρχουν κοινοί τόποι και πολλά σημεία συγκλίσεων, τελικά εστιάζουμε και επικεντρωνόμαστε στις διαφωνίες.
Αυτό δείχνουν και τα τέσσερα διαφορετικά πορίσματα που υπάρχουν. Είναι τέσσερις διαφορετικές εκθέσεις ιδεών για την πολυεπίπεδη ανάπτυξη μιας ακρωτηριασμένης περιφέρειας.
Αυτό -λυπάμαι να το πω- δεν δείχνει ούτε βούληση, ούτε ζήλο, ούτε όρεξη για ουσιαστικές πρωτοβουλίες της πολιτείας, ώστε να μπορέσει να θωρακιστεί ένα μεγάλο και εμβληματικό κομμάτι της χώρας μας, όπως είναι η συγκεκριμένη περιφέρεια, η δική μου περιφέρεια. Αυτό δείχνει άλλη μια επικοινωνιακού χαρακτήρα φούσκα που θα αιωρείται για λίγο μέχρι να ξεφουσκώσει αθόρυβα στον αέρα της Ξάνθης, της Κομοτηνής και του Έβρου.
Όσοι δηλώνετε ικανοποιημένοι από αυτό το αποτέλεσμα μιας επιτροπής που δούλεψε για ενάμιση και πλέον χρόνο ώστε να παράξει πέντε, δέκα υλοποιήσιμες προτάσεις να βγει η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας από την παντελή αφάνεια και παρακμή και η Θράκη από τα οικονομικά αδιέξοδα και την ανεργία, την εκπαιδευτική ανεπάρκεια, ή εξαρχής δεν είχατε καμία προσδοκία, γνωρίζοντας καλά την μη αποτελεσματικότητα αυτών των επιτροπών, οπότε από το τίποτα καλός και ένας κατάλογος διάσπαρτων έργων χωρίς στόχευση, χωρίς προτεραιότητες, χωρίς δεσμεύσεις, ή εξακολουθείτε ακόμη να πιστεύετε στα θαύματα.
Η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης παραμένει από τις λιγότερες ανεπτυγμένες περιοχές της χώρας εξαιτίας της χρονίζουσας αδιαφορίας της ίδιας της πολιτείας. Ακόμη και αυτή η περιορισμένη ανάπτυξή της, τόσο στον πρωτογενή τομέα όσο και στη μεταποίηση αποτελεί έργο άοκνης προσπάθειας και δουλειάς από τον κόσμο της περιοχής, ένας κόσμος που παλεύει μόνος του κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες και συνεχίζει να επιμένει να προσπαθεί για να κρατήσει την ακριτική περιφέρεια όρθια και να κινητοποιήσει μια κουφή και μια τυφλή κεντρική εξουσία ουσιαστικά εγκαταλελειμμένο στην απομόνωση του.
Και θα σας μιλήσω για τον Νομό Δράμας. Τι και αν η Δράμα είναι μια πλούσια σε μάρμαρα περιοχή; Τι και αν στη Δράμα υπάρχουν κρασιά ονομαστά; Δύο φορές κινδύνευσε το Τμήμα Οινολογίας στην περιοχή μας. Τι και αν έχει τη νούμερο ένα εταιρεία καινοτομίας; Καμία σκέψη για συνέργειες! Τι και αν έχει μοναδικής ομορφιάς δάση; Το παρθένο δάσος της Ελατιάς και το δάσος του Φρακτού. Και εδώ κινδύνεψε η Σχολή Δασοπονίας. Τι και αν εμφανίζονται ελάχιστοι επενδυτές κατά καιρούς, οι οποίοι έχουν ως κίνητρο τη φθηνή αγορά γης, για ΑΠΕ και βιομάζα; Και αυτοί τράκαραν στην αδυναμία της ΔΕΗ να τους παράσχει ρεύμα. Βλέπετε, έχουμε το προνόμιο να συνοδεύουμε μόνο με τη Βουλγαρία και αυτό μας κάνει αόρατους.
Υπάρχει σύνδεση με την Εγνατία Οδό; Όχι φυσικά. Υπάρχει πρόβλεψη για τη σιδηροδρομική Εγνατία να περνάει από τον Νομό μας; Ξανά όχι. Ένα νοσοκομείο υποστελεχωμένο, με έναν αριθμό σε ογκολογικούς ασθενείς που δυστυχώς είναι η θλιβερή πρωτιά που έχουμε ως Νομός στην Περιφέρειά μας.
Σχολείο. Μιλάμε για την εκπαίδευση. Ένα θα σας πω: Σχολείο στο κάτω Νευροκόπι. Το ξέρετε όλοι. Εμφανιζόμαστε στις ειδήσεις κάθε φορά που έχουμε χαμηλές θερμοκρασίες, δέκα χιλιόμετρα από τα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ονομάστηκε «εθνικό έργο». Δέκα χρόνια τώρα δεν μπορεί να ολοκληρωθεί. Ψάχνουμε να βρούμε ποιος θα είναι ο μειοδότης που θα το αναλάβει. Φυλακές Νικηφόρου. Θέλετε να σας πω; Το 2002, επί υπουργίας Πετσάλνικου, αναλάβαμε την πρωτοβουλία ότι θα προχωρήσουμε στο να χτιστούν φυλακές.
Έχουμε 2022 και ακόμη οι φυλακές δεν έχουν παραδοθεί. Ο κατάλογος είναι μακρύς. Αυτή είναι η δική μας καθημερινότητα, μικροπράγματα ίσως για κάποιους άλλους. Για μας όμως είναι η ίδια η ζωή μας.
Για να γίνουν όλα αυτά -θα μου πείτε- χρειάζεται να υπάρχει και πολιτική βούληση που δυστυχώς εδώ βλέπουμε ότι σε μια περιφέρεια που το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι πολύ κάτω από τον εθνικό μέσο όρο, δεν μπορεί το όποιο σχέδιο ανάπτυξης να είναι ακρωτηριασμένο και δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει ολόκληρους νομούς, όπως είναι η Δράμα και η Καβάλα. Για να καλυφθεί αυτό το έλλειμμα η περιφέρεια πρέπει να τρέξει, πρέπει να αναπτυχθεί με ταχύτατους ρυθμούς, για να μπορέσει τελικά να φτάσει κάποια στιγμή σε αυτό το περίφημο αναπτυξιακό άλμα.
Χωρίς υποδομές, χωρίς ένα υποτυπωδώς αξιοπρεπές οδικό δίκτυο, χωρίς σιδηροδρομικό δίκτυο, ποια ακριβώς ανάπτυξη περιμένουμε;
Και επιτρέψτε μου, κλείνοντας, να πω ότι καλές οι προθέσεις, αλλά για να είμαστε πραγματιστές σε αυτήν την Αίθουσα, η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει. Πίσω από τις όμορφες λέξεις, τις αφηρημένες προσδοκίες και τις αποκομμένες παρεμβάσεις από αυτά τα τέσσερα διαφορετικά πορίσματα και η δημιουργία των όποιων προσδοκιών για κάποια έργα από το Ταμείο Ανάκαμψης γίνονται χωρίς στρατηγικό σχέδιο, χωρίς ξεκάθαρη στόχευση, χωρίς σαφή προτεραιοποίηση, χωρίς δεσμεύσεις και κυρίως χωρίς τη συμπερίληψη όλων των νομών της περιφέρειάς μας.
Περιμέναμε, μπορούσαμε και η Επιτροπή είχε την ευκαιρία για περισσότερα και ουσιαστικότερα και αυτό δυστυχώς είναι το λυπηρό.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ, κύριε Πρόεδρε.
