Εδώ και τέσσερα χρόνια οι εναλλασσόμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ,  διαχειρίζονται την πιο σημαντική κρίση που είχε ποτέ η χώρα.

Έχουν παρθεί άπειρα μέτρα για την εξυγίανση των οικονομικών, για το δημοσιονομικό πρόβλημα, για το έλλειμμα.

Πάντα μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις αυτές βρίσκαν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της Τρόικας αλλά ποτέ δεν βρίσκαν κατάλληλα μέτρα ώστε να ικανοποιήσουν τις ανάγκες εκατομμυρίων ανέργων και νεόπτωχων, ανασφάλιστων , άστεγων και πεινασμένων.

Είναι τρομερό πως κατάφερναν να βρίσκουν πάντα ισοδύναμα μέτρα για να προστατεύσουν συγκεκριμένες κάστες, επαγγέλματα, ηλικιακές ομάδες, δημόσιους φορείς...αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να σκεφτούν ανάλογα μέτρα ώστε να προστατεύσουν τους αδύναμους σε αυτή την κοινωνία, τους ανθρώπους που δεν ήταν οργανωμένοι συνδικαλιστικά, τους πιο απροστάτευτους και αδύναμους πολίτες.

Είχα βαρεθεί να ακούω τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ Φώτη Κουβέλη μετά από κάθε σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών να δηλώνει πως έθεσε και το θέμα της ύπαρξης ενός δικτύου προστασίας των χειμαζόμενων πολιτών.

Αυτό το κοινωνικό δίχτυ προστασίας δεν το είδαμε ποτέ εκτός από κάποιες εθελοντικές οργανώσεις και κάποιους δήμους που αναλάμβαναν ανάλογες πρωτοβουλίες.

Τέτοια κοινωνική αναλγησία και τέτοια αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού δεν οφείλεται απλά σε ανικανότητα αλλά σαφώς σε έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας, σε ιδεολογικές καταβολές και στην αντίληψη της συνέχισης του πελατειακού κράτους που στηρίζει τα συμφέροντα ισχυρών κοινωνικών ομάδων.

Αν θέλανε θα μπορούσαν να βρουν μέτρα που θα εξοικονομούσαν χρήματα για περισσότερα και πιο μακροχρόνια επιδόματα ανεργίας, για ένα ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, για σίτιση στα σχολεία και στους δήμους, για δωρεάν υγεία και στους ανασφάλιστους, για ενίσχυση των κοινωνικών φαρμακείων.....

Η κατάρρευση των δυνάμεων του παλιού δικομματισμού που έλυνε και έδενε 40 χρόνια στην Ελλάδα είναι πλέον δεδομένη..ο λαός τους έδωσε και τον χρόνο και την υπομονή να διορθώσουν και να ανορθώσουν τη χώρα, δυστυχώς και οι δύο αποδείχθηκαν δέσμιοι της παλιάς τους νοοτροπίας, δέσμιοι των συμφερόντων που εξυπηρετούσαν πάντα και ανίκανοι να ανανεώσουν τόσο τον πολιτικό τους λόγο όσο και τις πρακτικές τους...η εκλογική τους συντριβή στις επερχόμενες εκλογές θεωρείται σίγουρη.

Εκείνο που θα πρέπει να μας ανησυχεί είναι η διάδοχη κατάσταση, και πως δεν θα αναδειχθούν λαϊκιστικές δυνάμεις που εκμεταλλεύονται τον πόνο και την ανέχεια του κόσμου χαϊδεύοντας τα αυτιά του και τάζοντας του την παλιά ευδαιμονία των κοινωνικών παροχών με δανεικά.