Του Βασιλείου Ευστρ. Ναζλή
Ήταν Ιούνιος του 1913 – Ήταν Ιούνιος του 1913 – Μια τοπική οργανωμένη Γενοκτονία (Β’ Μέρος)(Β’ Μέρος)
Εβαζαν στοιχήματα και ” άνοιγαν ” με βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο τις κοιλιές των εγκύων γυναικών με τα σπαθιά και τις ξιφολόγχες, για να εξακριβώσουν το φύλο του εμβρύου.
Σε άλλο σημείο, βιαζόταν με κτηνώδη τρόπο και γυναίκες και κορίτσια μπροστά στα μάτια των συζύγων και μητέρων και α]έκοβαν από πολλές , για διασκέδαση τα στήθη και τα κεφάλια τους.
Σε τέτοιο σημείο έφθασε η μέθη της βαρβαρότητας, ώστε από έφηβους που κυριολεκτικά έσφαξαν , με αισχρή πράξη, τους έκοψαν τα γεννητικά όργανα τους και τα έβαλαν στο στόμα τους.
Λίγο μετά το μεσημέρι η σάλπιγγα σήμανε …αποχώρηση!!! σφαγή πραγματοποιήθηκε με τέλεια οργανωμένη στρατιωτική επιχείρηση.
Οι ιππείς και οι πεζοί, συγκεντρώθηκαν και αναχώρησαν οργανωμένα στην Δράμα.
΄Εμειναν επί τόπου μερικοί, που συνέχισαν σποραδικά το έργο τους.
Τους Βούλγαρους στρατιώτες, αντικατέστησαν στην αρπαγή και την σφαγή αρκετοί Τούρκοι του Δοξάτου και των γύρω χωριών, που πήραν ιδιαίτερες οδηγίες από τους Βουλγάρους.
Αυτό εξηγείται, γιατί πρέπει να σημειωθεί ότι στο Δοξάτο υπήρχαν πολλοί Τούρκοι κακοποιολί, που τους προσεταιρίστηκαν οι Βούλγαροι, για να τους χρησιμοποιήσουν κατά των Ελλήνων.
Τις παραμονές της καταστροφής, κατά την ομολογία των ίδιων των Τούρκων, οι Βούλγαροι τους γνωστοποίησαν το σχέδιο τους και τους έδωσαν στην απόλυτη ελευθερία, για καταστροφές, αρπαγές και σφαγές.
Για ασφάλεια οι Τούρκοι αυτοί, έστειλαν τις οικογένειες τους, στα γύρω τουρκικά χωριά και εξοπλίστηκαν από τους Βουλγάρους, με ξίφη , αξίνες και ρόπαλα και ετοιμάστηκαν για την σφαγή, μόλις θα έπαιρναν το σύνθημα.
΄Οταν δόθηκε αυτό, άρχισαν την αρπαγή και την σφαγή, από το μεσημέρι, μέχρι το απόγευμα.
Αυτοί κυρίως κατέσφαξαν όσους κατέφυγαν σε πολλά τουρκικά σπίτια και ιδίως γυναικόπαιδα.
Τα απομονωμένα δωμάτια όπου κρύφτηκαν, για να σωθούν, έγιναν λίμνες αίματος κι οι αυλές έγιναν τόποι φρικώδους θυσίες με τον εξευτελισμό των αιματοβαμμένων πτωμάτων.
Πολλοί νεκροί αποτεφρώθηκαν μέσα στα καιόμενα σπίτια και αλλού έκαψαν τα πτώματα, για να εξαφανίσουν κάθε ίχνος.
Μέσα στους κακοποιούς αυτούς Τούρκους, που συμπλήρωσαν την σφαγή τέσσερεις Τούρκοι αξίζουν την ευγνωμοσύνη και την τιμή. Ηταν οι αδελφοί από το Δοξάτο Ομέρ και Χαφούζ Σαλήχ και οι αδελφολί, Ποπλιάκ Μουσταφά και Χασάν Μουσταφά.
Με κίνδυνο της ζωής τους, απέναντι στους μαινόμενους Βουλγάρους και ύστερα των Τούρκων, κατόρθωσαν να σώαουν, οι μεν πρώτοι 160 άτομα, οι δε δεύτςεροι πάνω από 100 Ελληνες.
Οι τέσσερεις αυτοί Τούρκοι, παραμένουν σήμερα ( Μάϊος 1931 ) στο Δοξάτο, ενώ οι άλλοι κακοποιοί, έφυγαν με τους Βούλγαρους. Αυτοί από τότε δέχονται τις συνεχείς καθημερινές εκδηλώσεις, της θερμής ευγνωμοσύνης των κατοίκων.
Θα χρειαζόταν, πολλή δύναμη και ψυχικό θάρρος μεγάλο, για να περιγράψει κάποιος με λεπτομέρειες, τις φρικιαστικές στιγμές των σφαγών, από τους Βουλγάρους στρατιώτες.
Θα περιοριστούμε σε λίγα παραδείγματα.
Από σκεπή σπιτιού, όπου κρύφτηκαν, έβγαλαν στην αυλή 50 γυναικόπαιδα και τους ….έσφαξαν επί τόπου.
Μία γυναίκα, που μπόρεσε να σωθεί, είπε ότι οι Βούλγαροι στρατιώτες φορούσαν αδιάβροχες ποδιές ( εμπροσθέλλες ), για να μη λερώσουν τις στολές τους.
Στο πίσω μέρος μιας αυλής ενός σπιτιού, όπου υπήρχε μικρή αποθήκη σανίδων, κρύφτηκαν πολλές γυναίκες. Οι στρατιώτες πυροβολούσαν τον σωρό και τρυπούσαν τις σανίδες, τραυματίζοντας και σκοτώνοντας τες. όσα από τα θύματα δεν πέθαναν αμέσως, σύρθηκαν από τα μαλλιά μπροστά στην αυλή και εκεί σφάχτηκαν.
Από ένα μπαλκόνι οι Βούλγαροι έριξαν τα δύο κορίτσια του Κωστή, ηλικίας 6 και 9 χρονών, πάνω στις προτεταμένες λόγχες των στρατιωτών, που γελούσαν από …ευχαρίστηση!! για την επιδεξιότητα στο λόγχισμα, που διαπερνούσε τα σώματα, μέσα στις πλέον σπαραξικάρδιες κραυγές των σφαζομένων,΄ πυροβολούμενων και καιόμενων στις φλόγες και κομματιαζόμενων ανδρών, γυναικών και βρεφών.
Κατακρεουργήθηκε ο φαρμακοποιός της πόλης, που κατέφυγε σε κοντινό υπόγειο, μαζί με τον γιατρό και πολλούς άλλους.
Επαιρναν, κοσμήματα, χρήματα και ξεγύμνωνα τα σπίτια.
Φόρτωναν τα λάφυρα στις άμαξες και ύστερα, λόγχιζαν, πυροβολούσαν, ακρωτηρίαζαν, σπάθιζαν, έριχναν στις φλόγες άνδρες γυναίκες κάθε ηλικίας.
Σε ένα παλιό σπίτι, με δαιδαλώδη κατασκευή, κατέφυγαν γυναίκες και παιδιά και μερικοί άνδρες. Οι σφαγείς…” μυρίστηκαν” τα θύματα, εισέβαλαν στο σπίτι, επιτέθηκαν σε όλους με τις λόγχες και ύστερα έσυραν τα θύματα στην αυλή και εκεί τα αποτελείωσαν. Οσοι προσπάθησαν να διαφύγουν τους πυροβολούσαν .
Την τραγική αυτή σκηνή την διηγήθηκε, ο μόνος διασωθείς από τα θύματα Χρήστος Αντ. Τασλής. Τρέμοντας είδε να σφάζονται όλοι, ο παππούς, η γιαγιά, ο πατέρας και η μητέρα του και οι δύο αδελφές του. Άκουγε τις σπαρακτικές κραυγές τους και έβλεπε που σήκωναν ικετευτικά τα χέρια τους.
Μετά από λίγο, δεν ακουγόταν τίποτε.
Το αίμα σχημάτισε ρυάκι και έτρεχε στον δρόμο….τα ίχνη παρέμειναν για καιρό.!!!
Μεγάλες ποσότητες αποξηραμένων αιμάτων, ήταν η απόδειξη για τους ξένους, που επισκέφτηκαν το Δοξάτο, λίγες ημέρες μετά, όπου μέσα στο σπίτι αυτό, συντελέστηκε το πιό φρικώδες δράμα.
Οι τοίχοι μέχρι την οροφή, ήταν ραντισμένοι με αίματα, ρούχα και φορέματα και μαλλιά γυναικών, σκορπισμένα στρώματα και παπλώματα σχισμένα. Περιλαίμια κομμένα και αιματοβαμμένα κατά τον αποκεφαλισμό, κάλυκες φυσιγγίων Μάουζερ και Μαρτίνι, σε μεγάλο αριθμό, διασκορπισμένοι παντού.
ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ …ΠΥΡΟΒΟΛΟΥΝΤΟ…ΛΟΓΧΙΖΟΤΑΝ…ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΖΟΤΑΝ ΚΑΙ ΣΦΑΖΟΤΑΝ…ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΔΗ ΘΑΝΑΤΟΥ.
Η ηλικία και το φύλο, δεν έτυχε ελέους, οι ικεσίες και τα δάκρυα , δεν συγκίνησαν κανένα από τους δήμιους
Εξω στον κάμπο και τα χωράφια, εκτυλίχτηκαν άλλες τραγωδίες. Εκεί οι ιππείς διαπερνούσαν με τα σπαθιά αυτούς που έτρεχαν να σωθούν.
Νεαρή γυναίκα είκοσι χρονών, έτρεχε έξαλλη προς τα χωράφια με τα μαλλιά ξέχυτα στους ώμους. Ενας Βούλγαρος ιππέας την πρόφθασε και την κτύπησε με ορμή με το σπαθί του, στον τράχηλο. Τα πλούσια μαλλιά της, ελάττωσαν το θανατηφόρο κτύπημα. Τα μαλλιά της κόπηκαν και τμήμα του λαιμού και έτσι σώθηκε.
Η δυστυχισμένη αυτή έπεσε και παρίστανε την νεκρή, αλλά πριν πέσει είδε λίγο πιό πέρα, να πέφτει νεκρός ο πατέρας της, που αποκεφαλίστηκε με σπαθισμό άλλου ιππέα.
Ο πατέρας της κρατώντας στην αγκαλιά το νεογνό της δύστυχης αυτής, πέφτοντας το σκέπασε με το σώμα του και έτσι το μικρό σώθηκε.
Αυτή την επόμενη μέρα με την είσοδοι του ελληνικού στρατού, μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Δράμας, όπου παρουσίασε συμπτώματα παράκρουσης. ΄Εμενε ακίνητη με προσηλωμένο το βλέμμα σε ένα σημείο, γεμάτο φρίκη και τρόμο….αναπαραστούσε ως ψευδαίσθηση μπροστά στα μάτια της, όλες τις φρικιαστικές στιγμές.
Στο Νοσοκομείο Δράμας, νοσηλευόταν επίσης μεταξύ πολλών άλλων και ένα κορίτσι 2 χρονών και ένα άλλο 1,5, που έφεραν τραύματα από σπάθη, στην ωμοπλάτη, στο λαιμό και στα πλευρά.
Αλλού 6 χρονών , η σπάθη έκοψε το αυτί και μέρος από το μάγουλο. Βρέφους 9 μηνών του έκοψαν την γλώσσα και 6μηνο νήπιο έφερε διαμπερή λογχισμό με τρύπημα από τους γλουτούς μέχρι τους όρχεις.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΕΥΣΤΡ. ΝΑΖΛΗΣ
Υποστράτηγος ΕΛ.ΑΣ ε.α.
Αντιπρόεδρος Ένωσης Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού
